Merhaba Ben Hurihan Çimen ve Bu Benim Hikayem!

14 Mayıs 2020

1271

Ateş Böceği Topluluğu etkinliklerinde yer aldığımdan beri en çok görmek istediğim etkinlikti “Köyde Sanat Var”. İlk defa sponsor görüşmelerinde yer almış, bağışçılarımızı tanımıştım. Yapacağımız etkinlik için toplamaya çalıştığımız malzemelerin listesi ile görüşmelerimizde güzel insanlara anlattığımız güzel işlerle onlardan aldığımız destekler, etkinlik yaklaştıkça daha da anlam buluyordu.

Beklenen gün gelmişti. Otobüse bindiğimiz anda -tanımadığımız fakat aynı amaç için bir olduğumuz- arkadaşlarımızla eğlenceli serüvenimiz başlamıştı. Otobüs köye girdiği sırada köydeki vatandaşların bakışları ve bizi karşılamaları gerçekten güzel bir iş yaptığımızı daha da hissetmeme sebep olmuştu. Okulda iş bölümünün ardından işe koyulduğumuzda köyün bütün çocukları büyük merakla sorular sorup yapılan işlemleri görmek için çabaladı. İşi biten arkadaşlarımızla, çocuklara birçok oyun oynattık. Eğlenen sadece çocuklar değildi. Dönüşümlü olarak işlere devam ederken köydeki ablalar, teyzeler bizi ziyarete geliyor bolca teşekkür ediyor ve bize güzel ikramlarda bulunuyorlardı. Bir süre sonra acıkmaya başlayınca köydeki mevlüte davet edildik. Herkes bizi karşılıyor, teşekkür ediyor ve ihtiyaçlarımızı soruyorlardı. Orada yaşayan kişilerle sohbet ederek yemeklerimizi yedikten sonra okula geri döndük.

Herkes bir işin ucundan tutuyordu. Çizimler, duvarları boyamalar, eşyaları taşımalar… O an o güzel insanların arasında olmak gerçekten çok mutluluk vericiydi. Çocuklar bize veda etmek istemiyor, daha çok oyun oynamak istiyorlardı. Ve gün batmak üzereyken biz sinema salonumuzu bitirmiştik.

    Ateş Böceğinin “Köyde Sanat Var” etkinliği bende aklımdan ve yüreğimden çıkmayacak hisler, anılar oluşturmuştu. Tekrar ve tekrar katılmak isteyeceğim ve daha çok gönüllü arkadaş tanımak isteyeceğim bir etkinlikti.


Diğer Hikayelerimiz
Bağış YapınX