Ateş Böceğine ilk katıldığım günü
hiç unutamıyorum. Çok fazla şey bekliyordum bu topluluktan ve kendimden. Süreç
içerisinde beklentimin kat ve kat üstünde bir performans ile karşılaştım. Bir
grup değil sadece bu topluluk. Zamanla bir olduk, aile olduk. En sevdiğim
etkinlik köy okuluydu. Bu etkinlikte kendimi keşfetmiştim.
O çocukların yüzündeki mutluluğu gördüğüm an
tarifi olmayan bir huzur dolmuştu içime. İnsanlık için çalışıyorduk, doğa için
uğraşıyorduk ve hiçbir karşılık beklemiyorduk. Hem kendimiz için hem de
gelecekteki nesiller için bir umut ışığı olmaya çalışıyorduk. Hem kendi
karanlığımızı hem de dünyanın karanlığını aydınlatmaktı bizim görevimiz ve biz
bunu birlikte başarıyorduk. Sadece yazın veya kışın değil, hayat boyu
çabalıyorduk. Biz kocaman ve sorumluluk sahibi aydınlık bir aileyiz.
İyi ki varsınız Ateş Böcekleri...